Over citroenen en limoncello

Over citroenen en limoncello

‘When life hands you lemons, make limoncello’, zegt een Engels spreekwoord. En dat nemen wij dezer dagen erg letterlijk. Want vorige week arriveerde in Genk bij Manuela Rotilio weer een camion met citrusvruchten uit Italië. Net zoals bij de tomaten, is dat ook een elk jaar groeiend verhaal. Want wat enkele jaren geleden begon met een twintigtal citroenen om limoncello te maken, kwam ik dit jaar met een volle autokoffer thuis.

Citroenen - Ernest Porzi voor Unsplash
Foto: Ernest Porzi voor Unsplash

Een jaar of vijf geleden wou ik in de zomer in Toscane limoncello maken en maakte ik me druk om het feit dat ik geen Italiaanse citroenen vond in de supermarkt. Die ervaring leerde me dat er in de zomer helemaal geen citrusvruchten te oogsten vallen in onze streken, want citrusfruit, dat is winterfruit. En hoe meer ik leef op het ritme van de seizoenen, hoe meer ik ook uitkijk naar die verse vitamienen uit Italië als het richting midwinter gaat. Want de overvloed aan verse groenten uit de moestuin ligt al een tijdje achter ons. De voorraad ingemaakte zomervitamienen slinkt en mijn lijf snakt naar licht en vers eten. Een verse lading uit Sicilië is dus precies wat ik nu nodig heb.

Vijfendertig kilo citroenen, vier kilo mandarijnen en vijf kilo sinaasappelen: wat doet een mens daarmee? Gelukkig zijn de citroenen die Manuela importeert erg lang houdbaar. Vorig jaar verwerkte ik de laatste in maart nog in mijn kefir. Oké, dan was de schil al wat hard en heel appetijtelijk zagen ze er niet meer uit, maar voor in de kefir waren ze nog prima!

En uiteraard maken we limoncello! Ik las deze zomer een boek waarin uitgelegd wordt dat limoncello en erg goed aperitief is omdat het je spijsverteringsstelsel op gang trekt. Pascal en zijn broers zien een glaasje limoncello na het eten als het summum van het goeie leven. En dus staan hier nu drie potten met zo’n drie liter alcohol en heel wat citrusschillen te trekken om binnenkort overheerlijk limoncello te worden.

Mijn recept van limoncello? Ik hoor het je vragen. Mijn recept is een beetje gegroeid. Van mijn eerste brouwsel was ik niet zo heel erg tevreden en toen stootte ik in Vallombrosa in Toscane op een schriftje van de abdij daar dat uitlegt hoe je thuis likeur moet maken. Daarin stond dit recept:

Uiteindelijk maakte ik er dit van:

Nodig voor 2,5 à 3 liter limoncello

  • 1 liter alcohol van minstens 90°
  • 1 liter water
  • 700 gr suiker (ik neem witte kristalsuiker voor de mooiste kleur van de limoncello)
  • de schil van 8 à 10 citroenen
  • Optioneel:
    • het sap van 1/2 citroen
    • twee blaadjes van de citroenenboom

Zo ga je te werk:

  1. Schil de citroenen zo dun mogelijk, dus met zo weinig mogelijk wit.
  2. Doe ze samen met de groene blaadjes in een weckpot en overgiet met de alcohol.
  3. Laat zo twee weken trekken. Draai de massa regelmatig eens rond in de pot.

Na veertien dagen:

  1. Verwarm het water zodat de suiker er helemaal in oplost. Laat afkoelen.
  2. Filter de schillen uit de alcohol. Meng het suikerwater met de alcohol en het citroensap als je daarvoor koos.
  3. Giet in de flessen en laat nog en maand rusten voor consumptie.

Citroenlimonade

Dan zit je dus met heel wat citroenen zonder schil. Als je die een dag op je aanrecht of waar dan ook laat liggen, worden ze erg hard. Dus maak pers ik er meteen het sap uit en maak ik er citroensiroop van. Dat is super lekker al je het bij bruiswater doet, want dan heb je gewoon citroenlimonade.

Hiervoor meng je 1 deel citroensap met 1 deel suiker (vb. 500 ml citroensap met 500 gr suiker). Breng aan de kook, roer goed door tot alle suiker is opgelost. Giet in gesteriliseerde flesjes en sluit meteen af. Zo trekken de flesjes / potjes vacuüm en zijn ze langer houdbaar.

Na zo’n tien liter limoncello blijft er nog een hele kist citroenen over. Die gebruiken we nu quasi elke dag in de thee, in wat water op het aanrecht en in de keuken. Maar dit jaar wil ik er meer mee doen. Dus staat de droogoven nu voor het eerst deze winter op het aanrecht met twee lades vol citroenschillen en twee lades vol schijfjes citroen. Want ik wil testen of ik die gedroogde schijfjes ook kan gebruiken in mijn kefirrecept. Dat zou super zijn, want voorlopig lukt het me niet om mijn kefir levend en lekker te houden zonder citrusvruchten. En in de zomer betekent dat dat ik die van de andere kant van de wereld nodig heb en dat zou ik willen vermijden deze zomer.

Foto: J. Kelly Brito voor Unsplash

Nog recepten?

Twee jaar geleden heb ik ook een pot citroenen ingeleg met zout. Dat wordt vaak gedaan in bijvoorbeeld de Marokkaanse keuken, want zij gebruiken opgelegde citroenen in de tajine. Dat proces is gelukt en ik gebruik er zo nu en dan eens een citroen uit om te raspen bij de olijven. Veel mensen vinden dat lekker; voor mij smaakt het naar zeep en dus vind ik het niet zo’n geslaagd recept om opnieuw te proberen.

Maar wie weet nog goede recepten om met mijn citroenen te doen? Ik ben heel benieuwd!

Arancello en pomellocello

De recepten hierboven beschreven kun je ook perfect toepassen op de schillen van sinaasappels en pompelmoezen. Dan krijg je arancello en pomellocello. Super lekker!

Print Friendly, PDF & Email


3 thoughts on “Over citroenen en limoncello”

  • Ik zit nog met de vraag , als je de alcohol met schillen hebt gezeefd, wat doe je dan met de schillen, worden direct droog,zoals chips, wil ze verder nog gebruiken, iemand een idee ?

    • Dag Aline

      Met die schillen kun je niet veel meer doen, want ze zijn helemaal doordrenkt van de alcohol. Ik denk dat de chips zelfs niet lekker of eetbaar zou zijn. Moest je toch iets vinden, hoor ik het ook graag. Groetjes! Barbara

      • helaas is er maar 1 oplossing voor de schillen, wegwerpen; ze hebben al hun smaak en kleur al afgegeven;en zodoende niet meer bruikbaar,mvg guido

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.