Eco in je badkamer

Eco in je badkamer

Ecologisch bewustzijn en op die manier leven is bij ons in stapjes gekomen. Het begon allemaal in onze moestuin, die we louter toevallig bij ons huis kochten. In onze moestuin was het voor ons een evidentie om geen vergift te gebruiken, maar op het ritme van de natuur, de grond en de seizoenen te leven. Automatisch volgt dan de keuken, want als je biologische producten uit je moestuin haalt, neem je geen genoegen met minder uit de winkel. Pas daarna volgden kleding, verbouwen, vervoer en… de badkamer.

Mijn voornemen voor dit jaar was om meer van mijn huishoud- en cosmeticaproducten zelf te maken. Ik volgde een workshop waarin ik allesreiniger, wc-reiniger en waspoeder leerde maken. Maar om één of andere reden mislukte de eerste poging om het thuis alleen te doen al, waardoor mijn goed voornemen een deuk kreeg.

I Love Eco overnemen was voor mijn voornemen wel een goede zet, want de maandelijkse DIY-bijdragen van Iris van Druantia leerde me dat zelf cosmetica maken helemaal niet moeilijk hoeft te zijn. De basis is gewoon goede producten hebben, net zoals in de keuken. Deze zomer nam ik de tijd om eens naar Lier te sporen en Druantia in real life te bezoeken. Want noem me raar of ouderwets, ik heb graag flesjes, potjes en verpakkingen eens in mijn handen gehad. Daarna bestel ik lustig online.

mondverzorging

Mondverzorging

Ik bracht drie tandenborstels mee: twee van My Boo en eentje van Hydrophil. Ik ben nu al een maand mijn tanden aan het poetsen met die van Hydrophil en ik ben alvast fan. Het comfort is vergelijkbaar met een mega gesofisticeerd ding van de reclame, maar de impact op de planeet is veel beperkter: gemaakt van bamboe (groeit veel sneller dan gewoon hout), verpakt in papier. Online lees ik dat je – eens je de tandenborstel hebt afgedankt – gewoon de nylon haartjes eraf breekt en de bamboe op je composthoop mag gooien. Nice! Mijn zonen poetsen met de My Boo-exemplaren. Die liggen iets anders in de hand, maar het comfort is vergelijkbaar.

Voor de tandpasta moest ik even een mindswitch ondergaan. In mijn hoofd zit zo’n vreemd vooroordeel dat tandpasta moet schuimen. Toch bracht ik eens twee potjes mee van Pachamamai, een Franse coöperatie die tandpasta’s maakt in een herbruikbaar potje. Ik testte de zwarte (met houtskool!) en kocht voor mijn kinderen de Candiz, die een snoepjes-smaak heeft. Ik moet toegeven dat het even wennen is, tanden poetsen zonder een mond vol schuim, maar dat mijn mond wel schoon aanvoelt nadien. En het is zero waste, want als je pasta op is, bestel je gewoon een hervulling en het blikken potje gebruik je door.

Shampoo

Plastic verpakkingen van de shampoo en douchegel, daar kan ik me flink aan ergeren in mijn vuilniszak. Daar zijn de shampoobars een goed antwoord op. Het zijn eigenlijk zeepblokjes, maar dan voor je haren. Ze zijn verpakt in een kartonnen doosje dat zo bij het papierafval kan, dus ook hier geen plastic meer. Eén shampoobar gaat hier zo’n maand mee. De verpakking beweert dat dat gelijk staat aan twee flacons shampoo, maar dat heb ik nooit getest, dus daar ben ik niet zeker van. Het is wel even opletten bij het gebruik van zo’n shampoobar, want ze moet aan de lucht drogen, anders breekt ze in kleine stukjes en dat is lastig om je haren mee te wassen. Ik testte eerst de ‘pure’ voor normale haren en begin nu ongeveer aan de ‘sweetie’ die ook als ontwarrende conditioner kan gebruikt worden. Allebei ruiken ze heerlijk en kom je uit de douche met een lekker fris en zuiver haargevoel.

Make-upremover

Een goede make-upremover stond al een tijdje op mijn wishlist. Want daar vind je in de gewone winkels ook heel wat troep, die je liever niet op je huid wil. Dus liet ik mijn oog vallen op de remover van Beauty Garden, op basis van kamille. Je moet het flesje even schudden, want olie en water moeten door elkaar gemixt worden. Dan kun je het rechtstreeks op de huid, of op een doekje. En voor die doekjes raadde Iris me de herbruikbare doekjes Les tendances d’Emma aan. Het zijn tien vierkante, katoenen doekjes van ongeveer 10 op 10 cm. Je kunt ze aan twee kanten gebruiken en dan gaan ze de was in: op 30°C (anders heb je veel kleinere exemplaren achteraf), de wasdraad op en terug je badkamer in. Hier moest ik even zoeken naar een systeem, want zoals bij enkele sokken, had ik schrik na een maand ook geen doekjes meer over te hebben. Dus haakte ik een linnen zakje vast aan mijn badkamerkast om de vuile doekjes in te verzamelen. In dat zakje gaan ze ook de wasmachine in (anders blijft er zeker een verduilveld doekje achter, wellicht bij die duizend enkele sokken die nog steeds vermist blijven). Als ik merk dat ik niet veel schone doekjes meer heb, gaat mijn linnen zakje de wasmachine in en heb ik tijdig weer nieuwe exemplaren. En dat werkt! De doekjes komen ook in dezelfde vorm en kleur uit de wasmachine, dus dat valt ook al mee. In het gamma zit trouwens ook een starterskit, waarin zo’n linnen zakje en een opbergsysteem inbegrepen zit. Geen wattenschijfjes meer voor mij. In combinatie met de make-upremover werken de doekjes prima, dus dat kan ik alweer van mijn wishlist strepen.

Mijn voornemen om mijn badkamer te vergroenen dit jaar zit dus helemaal op schema!

Print Friendly, PDF & Email


3 thoughts on “Eco in je badkamer”

  • Goed dat je er de aandacht op vestigt! Ik schreef onlangs nog over mijn natuurlijke antiroosshampoo. Mijn tandenborstel is ook van bamboe, maar van een ander merk. Make-up gebruik ik niet, dat is pas duurzaam! 😉

    • Bij Lush zit er synthetisch parfum, lauryl sulfate en edta in de zepen. Die chemische cocktail smeer ik liever niet op mijn huid of die van de kinderen. Superblij trouwens met de pachamamai zeepjes sweetie en calenduline!

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.