De vijf van 2017
Eindejaar, da’s lijstjestijd. En dus probeerde ik mijn jaar 2017 te vangen in vijf lijstjes.
1 Boeken – fictie
-
De Acht Bergen – Paolo Cognetti
Dit boek greep me bij mijn nekvel en heeft me een paar dagen niet losgelaten. Paolo Cognetti slaagt erin je te katapulteren naar de Italiaanse Alpen en je helemaal mee te zuigen in een verhaal over twee vrienden. Je blijft achter met de vraag: ben ik iemand die de acht bergen zou willen beklimmen of zou ik één berg ten volle beleven?
-
Koorts – Deon Meyer
Dit las ik toen we met vakantie waren in Toscane, dus elke herinnering aan het boek maakt me meteen ook helemaal warm vanbinnen. De setting is: stel dat door de grote koorts meer den 95% van de wereldbevolking sterft. Hoe zouden we onszelf terug organiseren, hoe zouden we aan eten geraken? Tegelijk is het een thriller, want je weet al op pagina één dat de vader van het hoofdpersonage vermoord wordt. Topboek!
-
Het beste wat we hebben – Griet Op de Beeck
Ik hou van de schrijfstijl van Griet Op de Beeck. Ik hou van haar Vlaamse taal, hoe ze ge / gij gebruikt en er gewoon mee wegkomt. Hoe ze literatuur kan construeren die dicht op je vel kruipt. En er even blijft, alsof het lijkt dat de personages vrienden geworden zijn waaraan je weken nadat je het boek uitlas, nog aan denkt. Ik las dit boek op één dag uit in een drukke periode; het was een rustpunt met goede vrienden. Over misbruik in een Vlaamse familie en hoe hiermee om te gaan. Over even uit de maatschappij stappen en de draad weer proberen opnemen.
-
Het licht achter de ogen – Tommi Kinnunen
Het eerste boek van 2017 waarbij ik moest huilen. Het duurde wel tot op het einde, maar het beklijfde me zo dat ik er even emotioneel van werd. Tommi Kinnunen beschrijft het leven van een blinde vrouw en haar familie, maar niet dramatisch. Het blind-zijn is één van de factoren en je krijgt op geen enkel moment medelijden met het personage. Maar zo magisch beschreven, zo’n mooie broer-zusrelatie. Binnenkort bespreekt Kaat Vrancken het boek tijdens Genk Leest. Heel benieuwd wat er er allemaal mee gaat doen!
-
Het boek van de Baltimores – Joël Dicker
Het eerste boek dat ik dit jaar uitlas en meteen een klepper van formaat. Joël Dicker schrijft niet de meest hoogstaande literatuur, maar slaagt er wel in een spannend verhaal te schrijven dat meer is dan een klassieke thriller. Ik las ook ‘De waarheid over de zaak Harry Quebert’, maar dit vond ik beter omdat er meerdere personages in familieverband mee gemoeid waren. Aanrader!
2 Kookboeken
-
Thuiskomen – Dorien Knockaert
Moeilijke keuze uit heel wat goede kookboeken, maar Thuiskomen is het boek dat ik zelf graag had geschreven. Het geeft zoveel achtergrond, zoveel inspiratie, nog meer dan gewone recepten om te volgen. Ik schreef er deze review over.
-
Eén groente in de hoofdrol – Georgina Fuggle
Een verdiende tweede plaats, want Georgina Fuggle vertrekt in dit boek van de seizoenen, van moestuinbedden en groentefamilies, van massa’s moestuinkennis en hoe je groenten moet verwerken tot heerlijke gerechten waar je geen vlees in mist! Mijn review? Hier!
-
Honger! – Madame Zsazsa
Ik ben nog niet tot een recensie van dit boek gekomen (goed voornemen voor 2018!), maar dit boek verdient zeker een plaats in mijn top vijf. Want geschreven op het ritme van de seizoenen, met telkens vegan opties en tips voor kidsproof gerechten. In de heerlijke stijl van Kim Leysen. Een topper!
-
The Green Kitchen @ Home – David Frenkiel & Luise Vindahl
Als iemand vandaag de dag weet hoe je goede kookboeken moet schrijven, dan zijn het David en Luise van The Green Kitchen wel. Een jong gezin en toch vegetarisch, vaak vegan, vaak glutenvrij. Hij is fotograaf, zij natuurvoedingsdeskundige. Een geweldige combinatie. Je leest mijn review trouwens hier.
-
Groene burgers – Martin Nordin
De verrassing van het jaar voor mij: een heerlijk boek over vegetarische burgers die je gewoon zelf maakt. Met massa’s inspiratie voor sausjes en bijgerechten. Ik leerde er courgettekimchi uit maken. Heerlijke vormgeving ook: een stoere hipster met scherpe messen die geen vlees, maar spruitjes snijdt. Mijn review vind je hier.
3 Het lekkerste eten
-
De eerste tomaten uit de tuin
Elk jaar weer een feest: het moment waarop de eerste tomaten uit de tuin klaar zijn om te eten. Ik herinner me een zomerdag waarop ik in de trein als ontbijt een kom tomaten at. Mijn treinvriendjes reageerden vol ongeloof: echt? Tomaten als ontbijt? Ik antwoordde dat ik het vreemder vind om met Kerstmis tomaatjes te eten.
-
La Vialla
Het was bloedheet in Toscane de dag dat we uitgenodigd waren om te gaan lunchen bij Fattoria La Vialla. Maar oh zo lekker en zo gezellig, want je ontmoet er elk jaar weer gelijkgestemde zielen over ecologisch leven en eten.
-
Restaurant U
Een leuk restaurantje in een zijstraat van de Genkse Vennestraat. In Restaurant U zit je in een U-vorm rondom de keuken en zie je wat de kok doet. Je eet een vast menu van wat het seizoen biedt en hebt enkel de keuze om vis / vlees als surplus erbij te krijgen of niet. Heerlijk vind ik, want dan ben je als vegetariër eens de standaard en niet de uitzondering. Meer van dat, graag!
-
De Superette in Gent
Ik was er nog nooit eerder, maar het was zeker niet de laatste keer: een lunch in de Superette in Gent. Basic kaart, vertrekkend van seizoenskost en zuurdesembrood. Met een lekker biertje erbij: a lunch to remember!
-
De Levensboom in Hasselt
Met Velt-vrienden een heerlijke Velt-dag afsluiten, dat deden we in het voorjaar bij de Levensboom in Hasselt. Eén van de weinige restaurants in Limburg waar je vegan kan eten en waar biologisch en ecologisch koken het uitgangspunt is.
4 De mooiste herinnering
-
Lupa
Toen ik aan mijn huisgenoten vroeg wat ze uit 2017 nooit meer zouden vergeten, waren ze unaniem: Lupa. Onze allerliefste en allerbeste bordercollie. We moesten haar laten inslapen na 13,5 supermooie jaren. Onze trouwe vriendin, wat missen we haar!
-
De Toscaanse zonsondergang
Sinds we terug zijn uit Italië mijn bureaublad: de zonsondergang in Toscane. Ik denk dat we volgend jaar terug gaan!
-
Alta Badia
De kans van 2017: dankzij BuroSix mocht ik mee op persreis naar de Dolomieten. Ik leerde er heel fijne mensen kennen, leerde er bij over persreizen en bloggen, genoot van de Italiaanse bergen, het eten, de gastvrijheid.
-
Wildplukwandeling met Ben Brumagne
Eén van de mooiste dagen van het voorjaar: op wildplukwandeling in ons eigen dorp met dé wildplukker van België: Ben Brumagne van Forest 2 Plate. Wat weet die mens veel over wilde, eetbare planten. En over koken op open vuur. Ik was die dag een spons die alle informatie probeerde op te nemen.
-
De doorstart van I Love Eco
Een heel spannende dag: het moment waarop ik mijn eerste blogbericht online zette.
5 De beste aankopen
-
De skireis van onze oudste zoon Michiel
Het steekt er met kop en schouders bovenuit: de herinneringen die we onze zoon Michiel konden geven door hem mee op skireis met de school te laten gaan. Elke maand gedurende twee schooljaren spaarden we zo’n 18 euro en dit jaar was het zover. Hij spreekt er nog elke week over. Ze hadden fantastisch weer en een geweldige sfeer.
-
Mijn elektrische fiets
Sinds mei fiets ik gemiddeld één keer per week naar het station van Hasselt. Daar neem ik dan de trein naar Antwerpen om bij Velt te gaan werken. Ik zou dit nooit ondernemen met een gewone fiets, maar de elektrische fiets stimuleert me om veel meer de auto te laten staan en de fiets te nemen.
-
De hosting van I Love Eco
Ook zeker een goede beslissing: de hosting van deze site overnemen van Maaike-Louise. Wat een avonturen heeft de site me al gebracht. En hoeveel heb ik al bijgeleerd!
-
Bentoboxen voor het hele gezin
Klein in vergelijking met het vorige, maar de bentoboxen stimuleren me wel om elke dag verse lunch te bereiden voor de hele familie.
-
Een tajine
De laatste aankoop van het jaar, met de ecocheques van Pascal z’n werk: een tajine van Le Creuset. We leerden het kennen bij de buren en zijn vastberaden dat we op deze manier heerlijke groentestoofpotjes gaan bereiden, ook in drukke periodes. De eerste kennismaking was alvast een voltreffer!