Een maand niet naar de winkel

Een maand niet naar de winkel

Courgetten, pompoenen, appels, peren, frambozen, warmoes, bietjes, tomaten, komkommers, bonen, kool, aubergines, paprika’s, pepers. Dat is het dagelijkse buffet dat onze moestuin momenteel biedt. Tel daarbij een voorraadkast van deegwaren, noten, sauzen, peulvruchten en specerijen. En de hernieuwde energie na twee weken vakantie. Zo ontstond bijna vier weken geleden opnieuw het experiment: als we nu eens (een tijdje) niet meer naar de winkel zouden gaan?

We deden het een paar jaar geleden nog eens, en daar kwamen toen deze ideeën en inzichten uit. Dit jaar is drukker dan toen, dus vroeg het voorraadkoken nog meer organisatie. Maar we hebben het vier weken volgehouden en daar ben ik best wel trots op.

 

tussendoortjes uit de tuin
Vers uit de tuin: appel, peer, tomaat en pruimen. Ideale tussendoortjes! En dan zitten er nog geen frambozen bij.

De spelregels

Oké, we hebben onszelf twee uitzonderingen opgelegd: ons project verpakkingsvrij samenkopen en de Buurderij. Het eerste is een projectje dat ik samen met een goede vriendin in het kader van onze Velt-werkgroep bedacht: met tien gezinnen kopen we één keer per maand verpakkingsvrij bij Prana Bio Bulk in Heusden. Hiervoor hebben we allemaal dezelfde potten, een online formuliertje om te bestellen en een beurtrol om te gaan afhalen. Zo doet iedereen minimale inspanning, hebben we maar één verplaatsing nodig voor tien voorraden en heeft elk gezin maximaal profijt. En de Buurderij: die hebben we één keer per week gebruikt om een heel klein beetje zuivel te bestellen. Want de melk was in week één al op. En ook aardappelen voor frietjes hebben we daar besteld.  Voor de rest gebruikten we enkel wat we in de kast of moestuin hadden staan. 

Lessen uit experiment twee

Lange dagen in Brussel, vaak wisselende agenda’s, kinderen die niet willen eten wat wij eten en een man die niet creatief is in de keuken. (Lees: hij wil wel koken, maar heeft altijd een recept nodig dat hij kan volgen.) Op zich al genoeg uitdaging om dan vers eten op tafel te krijgen. En toch hebben we met het ‘een maand niet naar de winkel’-experiment weer ongelofelijk lekker gegeten. Een paar voorbeelden:

  • Experimenteren: We hadden nog seitan. En de pruimenboom in het parkje in de buurt geeft volop pruimen. Dus maakten we Leentjes versie van Konijn met Pruimen (maar dan veggie natuurlijk). Overheerlijk, maar Leentje doet er naar de traditie van haar oma vegetarisch spek (gerookte tempeh) bij en dat had ik niet. Ik verving het door boogjes van warmoesstengels en kikkererwten. Gebakken in wat olijfolie en flink gekruid met gerookt en gewoon paprikapoeder. Echt lekker!
  • Je plan trekken: Traditie op vrijdagavond was vroeger Griekse friet van de frituur. De kinderen vinden dat de max: frietjes met daarop vlees met Griekse kruiden. Vorig jaar gingen we zelf frietjes maken en bakten we runderreepjes van de Buurderij met Griekse kruiden. Maar nu hadden we én dat vlees én die kruiden niet. Kruiden zijn snel opgelost: met zout, oregano, peper, paprika, knoflookpoeder, komijn en kaneel te mengen in een potje heb je de lekkerste Griekse kruiden. En dat kun je net zo goed op reepjes seitan doen dan op echt vlees. 
  • Organisatie: een weekmenu was voor ons nog meer nodig dan voorheen, opdat ik in het weekend al zoveel mogelijk zou kunnen voorbereiden. Maar ik vind het niet fijn om ’s morgens al helemaal precies te weten wat ik ’s avonds ga eten. Ik hou van de flexibiliteit om mijn goesting te volgen en ingrediënten door elkaar te mixen volgens mijn gedacht op dat moment. Dus werd het weekmenu geen vast weekmenu, maar wel een ‘weekbuffet’, waar op de achterkant een lijstje staat van wat ik al heb voorbereid en instructies voor hoe andere zaken moeten afgewerkt worden als ik niet op tijd thuis ben. De vraag ‘wat gaan we vanavond eten?’ is dus eigenlijk een meerkeuzevraag geworden. 
  • Foodprepping: aardappelen koken / in de oven, groenten grillen, soep maken, couscous weken, koekjes en brood bakken: dat zijn allemaal taakjes voor de zondagnamiddag. Op die manier zijn de maaltijden tijdens de week sneller klaar. En onze kinderen komen rond half vijf altijd met grote honger uit school. Dan is het nog te vroeg om echt te eten, maar een bord soep klaar hebben staan, is op zulke momenten zalig. Toppers van het moment: tomaten-linzensoep (met gerookt paprikapoeder) en courgettesoep.
gegrilde groenten
De moestuin gaat over naar herfstmodus: de laatste tomaten zijn aan het rijpen aan de struiken en wij roosteren de eerste pompoen.

Wat heb ik gemist?

  • De vanzelfsprekendheid waarmee je een recept volgt en ingrediënten op een winkellijstje zet omdat ze het goed doen in dat recept. Ik heb het gemist en tegelijkertijd verfoeid. Want met die extra uitdaging maak je zoveel lekkerdere gerechten. Je moet er alleen koppig genoeg voor zijn.
  • Risotto. Da’s voor mij een vast sjabloon waarmee ik altijd weg kan, met welke groente ik ook voor me heb. Zelfs zonder kaas, maar met edelgistvlokken krijg je een smeuïg gerecht klaar. Maar onze risotto was na één keer koken op. En met gewone rijst krijg je dat toch niet zo lekker smeuïg. Dus het eerste dat op het winkellijstje staat is een grote zak risotto. 
  • Kaas. Het gemak om snel een boterham met kaas te eten. En korst kaas om een kom soep zo lekker zoutig te maken, de kaas op de pasta, in de risotto. Het was goed dat ik nog eens een hele tijd zonder deed, want dat deed me beseffen dat ik eigenlijk te veel kaas eet. 

Vrijdag is onze winkelvrije periode voorbij en gaan we weer voorraad inslaan. Maar eigenlijk is het niet nodig. We zouden nog gemakkelijk twee weken voort kunnen met bloem, meel, pasta, eieren, verse groenten en fruit. Maar dan zo ons dieet eentoniger worden. Zouden de kinderen beginnen te mopperen. En zou ik sommige dingen echt beginnen missen. We eten al vegetarisch, seizoensgebonden, bio en quasi altijd vers. Misschien moeten we het onszelf niet altijd te moeilijk maken. En ons gewoon voornemen om een of twee keer per maand minder naar de winkel te gaan. En nog meer na te denken bij alles wat op het winkellijstje gaat: heb ik dit wel echt nodig? 



Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.