‘Honger! slingert al een paar jaren in mijn keuken rond, in de vorm van een onverzichteijke bundel papiertjes, bijeengehouden in een zelfgemaak kaftje dat met plakband aan elkaar hangt. Een beetje zoals mijn huishouden.’ Zo begint Kim Leysen, alias Mme ZsaZsa dit kookboek. En het vat meteen heel wat samen, waardoor ik als soms chaotische organisator van mijn huishouden, keuken en moestuin meteen geprikkeld word om verder te lezen.

Kim Leysen weet waarover ze schrijft. Met haar Moestuinboek bewees ze al te weten hoe je een moestuin runt. En door in dat boek meteen ook een forum te geven aan haar goede vriendin Dorien Knockaert met haar geweldige seizoensrecepten, gaf ze ook aan echt een doorleefde moestuin te hebben, waar met de opbrengst meteen monden gevoed worden.

Opbouw

Honger! is opgebouwd uit vier grote delen: pasta, granen & rijst, groenten en peulen, maar bij elk hoofdstuk staan alle recepten ook nog eens geordend volgens seizoen. Ah ja, want als je vertrekt van je moestuin, leef je automatisch op het ritme van de seizoenen. Zeer goed uitgangspunt dus, als je het mij vraagt. En als ik meteen mijn puntje van kritiek mag spuien: dat zou ik omgekeerd aangepakt hebben. Vertrekken vanuit de vier seizoenen en dàn pas de indeling pasta, granen, groenten en peulen maken. Want nu moet ik in de winter toch de vier hoofdstukken doorzoeken, vertrekken vanuit de (zeer goede, by the way) index en plakkertjes gaan plakken bij mijn favoriete winterrecepten, terwijl die net zo goed allemaal achter elkaar hadden kunnen staan.

Dat dit geen gewoon kookboek is, bewijzen de extra’s. Bij elk recept wil Kim nog iets vertellen, zoals:

• lekker voor erbij,
• extra groenten,
• voor vegans of kaasmijders (want ze gebruikt nogal veel kaas): hiervoor werd ze trouwens bijgestaan door Eva vzw, die in Vlaanderen als geen ander weten hoe je plantaardig eet,
• voor moestuiniers: heerlijke tips waar ik écht iets mee kan,
• voor pietje precies (niet voor mij, dus, want net als Kim flans ik wat bij elkaar wat ik vind en komen de grammen en milliliters niet zo nauw),
• en ook nog: opmerkingen die niet horen bij de voorgaande indeling, maar toch moeten vernoemd worden,
• u zegt? hierin legt ze wat exotische of speciale ingrediënten doe, die je misschien niet gewoon in de supermarkt vindt,
• overschotjes: wat te doen met restjes of niet-gebruikte onderdelen van bepaalde ingrediënten

Leg nog een beetje meer nadruk op biologische producten en we hebben het ideale I Love Eco-kookboek, zou ik zo zeggen. Daarom kreeg dit boek ook een welverdiende derde plaats op mijn kookboek-lijstje van 2017.

Mijn favoriete pagina uit het boek is deze:

Waarom? Dit is voor mij Mme Zsazsa: ze kan geweldig tekenen, weet waarover ze spreekt, heeft een super handschrift en zet er dan ook nog zo’n fantastische foto van Els Menten langs, waardoor ik niet anders kan dan lezen, opslaan, leren en jaloers zijn dat ik dit niet kan.

Stijl

Om jullie helemaal overstag te laten gaan, deze passage aan het begin van een reeks courgetterecepten: ‘Courgettes zijn voor de moestuinier vaak even opdringerig als honden die op je aflopen. Je weet al wat er gaat gebeuren, honden duiken meteen in je kruis en courgettes nemen op één regenachtige dag reusachtige proporties aan. Als je op een maandag denkt: Oh, zie, wat een schattig courgetje, zijt dan maar zeker dat er op een woensdag een reusachtige courgette je ligt aan te staren. Een moestuin hebben, dat is meteen een heel repertoire – liefst simpele – corugetterecepten op kunnen draven. (Ken je die van mij nog?) Tot u spreekt een ervaringsdeskundige. 😉

Of deze, van Mac ’n’ Cheese: ‘Het verschil tussen een lekker en een heel lekkere mac ’n’ cheese is de hoeveelheid saus: een lekkere mac ’n’ cheese heeft net iets te veel saus, die je wanneer alle pasta is verdwenen met een stukje brood opdept, terwijl je de knoop van je broek losmaakt. Zo en niet anders.

Met honger thuiskomen

Dit boek kwam op hetzelfde moment uit als ‘Thuiskomen’ van Kims vriendin Dorien Knockaert. Ik vond dat een beetje raar: twee vriendinnen die op hetzelfde moment een gelijkaardig kookboek uitbrengen? Want ze vissen toch allebei een beetje in dezelfde vijver: mensen die vegetarisch / veganistisch en op het ritme van de seizoenen, bewust van bio eten? Over dat verschil tussen de twee koks en kookboekschrijvers schrijft Kim dit in een recept: ‘Mijn foodgoeroe Dorien Knockaert maakt deze taart met een ingenieus brokkelig deeg van onder andere hete boter, ik maak hem met bladerdeeg uit de koelafdeling. Dan bakt Dorien minutenlang twee gesnipperde uien in wat olie tot ze zacht, bruin en gekarameliseerd zijn, ik gebruik Bicky-uitjes. En om het recept helemaal te mismeesteren gebruik ik de bladeren van de bloemkool, terwijl de oospronkelijke taart eigenlijk met de roosjes is. Dat komt natuurlijk omdat de bloemkool al in de risotto zit, of geroosterd werd met kikkererwten en al helemaal omdat we de bladeren wilden weggooien, maar dat zou Dorien net weer heel tof vinden.’

Het verschil tussen de twee boeken zit ‘m daar: Dorien weet enorm veel over koken en beschrijft op magistrale manier hoe je van een aantal ingrediënten met vernuftige technieken het lekkerste eten maakt. Aan Kims rokje staan drie kinderen en twee honden te trekken en oh ja, ook de moestuin roept nog. Dan moet het snel gaan, moeten de hongerige en wellicht kritische monden snel lekker en gezond eten krijgen, liefst uit de moestuin. Dat is wellicht de reden waarom dit boek ‘Honger!’ heet, want dat impliceert snel en lekker en veeleisend, waar ‘Thuiskomen’ het gelukzalige gevoel van rust en een lichte zucht van ontspanning weergeeft.

Samengevat

Waarom dit boek op je volgende verlanglijstje moet staan?

• Het zijn gemakkelijke recepten waarvoor je geen keukenprinses moet zijn.
• Voor mij biedt het voornamelijk inspiratie voor nieuwe ideeën, waar ik de precieze recepten zeker niet helemaal moet volgen.
• Ik krijg goede hoop dat mijn kritische kleine mondjes misschien toch iéts gaan lusten, want als Kim haar koters het eten…
• Naast lekker seizoenskoken krijg je ook nog meer zin in moestuinieren.
• Bij de inleiding op de recepten tovert Kim meer dan eens een glimlach op je gezicht.
• De foto’s zijn prachtig en uit het leven gegrepen.
• Kim haar huishouden is zo heerlijk imperfect en ze vertelt daar zo fantastisch over dat het plaatje toch weer perfect wordt.

Je krijgt gewoon geweldig veel honger van dit boek dat je meteen je moestuin wil induiken en er iets mee wil maken. Hoe en met wat en precies hoeveel, maakt allemaal niet zoveel uit. Zolang het jouw honger maar stilt.

Honger! is uitgegeven bij WPG, kost 24,99 euro en kun je hier bestellen.