Over mij

Dag lezers! Ik ben Barbara, mama van Michiel (°2006) en Victor (°2008), beste maatje van Pascal sinds 1999. Wij wonen in een mooie, groene gemeente in Belgisch Limburg. We staan ecologisch in het leven. Wat betekent dat voor ons? Dat we de auto zoveel mogelijk laten staan en kiezen voor de fiets en de trein. Dat ik in de keuken werk met biologische producten en zoveel mogelijk plantaardig te werk ga. Dat ik de groenten die ik eet zoveel mogelijk uit mijn eigen, biologische moestuin haal. En dat ik me zoveel mogelijk probeer te verdiepen in gezonde voeding.

Ik geloof in de kracht van woorden en verhalen.  Ik ben een boekenwurm, maar wil ook aan de andere kant van de pen (of het toetsenbord) staan. Ik geloof in blogs als meekijkvenster op de wereld als aanvulling op boeken, omdat blogs sneller gaan en niet afhankelijk zijn van de mening van een uitgever. Maar ik geloof ook in de kracht van sociale media als we die op de juiste manier gebruiken.

Ik droom elke dag van de Italiaanse zon en ik ben helemaal verliefd op het Italiaanse land(schap). De bakermat van onze westerse geschiedenis, die voortvloeide in de Romeinse cultuur waar ik zo van hou. De taal ook, die me als muziek in de oren klinkt. De smaak van verse tomaten, gerijpt door die zalige zon. Het bio-aanbod in de Italiaanse supermarkten, zo toegankelijk voor iedereen; ook daar droom ik van. Want voor gezinnen zonder (biologische) moestuin is soms een opdracht en een moeilijke zoektocht naar producten die (h)eerlijk zijn voor mens en natuur en die ons lichaam én onze aarde voeden in plaats van uit te putten.

Ik hou van spontane en eerlijke kinderlogica en -uitspraken, van de blik in de ogen van mijn australian shepherd als zij mee mag gaan wandelen, van een kelderschap vol potten ingemaakte tomaten, van de geur van regen op een warme dag, van de stilte bovenop een berg, van akoestische muziek waar je helemaal ‘zen’ van wordt, de eerste radijs uit volle grond na een lange winter, van zondagochtenden in mijn pyjama, van de geur van versgewassen lakens die in de wind gedroogd zijn, van boeken waar je jezelf helemaal in kan verliezen, van elke nieuwe plaat van K’s Choice, van de goesting die je krijgt (om te koken én te eten) als je een nieuw kookboek doorbladert, van de eenvoud van een simpel gerechtje, van dankbare reacties na een workshop of lezing, van jezelf graag zien, van rust in je hoofd.