Bezoek aan Quintosapore: regeneratieve landbouw, vergeten druiven en pure Umbrische smaken

Steeds vaker verlangen we naar eten dat eerlijk, lokaal en in verbinding met de bodem groeit. Tijdens een on site experience in Umbrië bezocht ik Quintosapore: een boerderij die biodiversiteit, regeneratie en Italiaanse gastvrijheid vlecht tot een verhaal dat je niet zomaar vergeet.

Wat ik leerde bij Quintosapore

Een onsite-belevenis na drie maanden online leren

Eind juni, op het einde van een drie maanden durende opleiding rond Food & Sustainability aan het European Institute of Innovation for Sustainability (EIIS), stond ik plots met mijn voeten op een boerderij in Umbrië. Het was de afsluitende onsite experience na weken van webinars, papers en online gesprekken. Alles wat ik in theorie had gezien over regeneratieve landbouw, korte ketens en toekomstbestendige businessmodellen kreeg daar ineens modder aan de wortels.

Terug naar de geboortegrond met een missie

Quintosapore ligt net buiten het middeleeuwse stadje Città della Pieve, op de grens van Toscane en Umbrië. De boerderij wordt gerund door Nicola en Alessandro Giuggioli, een tweeling die in 2019 besloot terug te keren naar hun geboortedorp. Ze kochten negentig hectare landbouwgrond met één duidelijk doel: het beter achterlaten dan ze het vonden. Ze noemen het zelf agriconcura — boeren met zorg.

Wat me meteen raakte, was hun vanzelfsprekende koppigheid: niet zomaar biologisch werken, maar verder gaan. Ze combineren regeneratieve, biodynamische en innovatieve technieken zoals agroforestry, biochar en zelfs principes uit de quantumfysica. Hun personeel wordt eerlijk betaald, hun afnemers gerespecteerd, en nergens boeten ze in op de Italiaanse gastronomische traditie. Integendeel: hun liefde voor eten, landschap en gemeenschap stroomt overal doorheen.

Biodiversiteit in de praktijk

Wat opvalt als je er rondloopt, is de rijkdom aan leven. Meer dan 300 soorten groenten groeien hier, van tientallen tomatensoorten tot het lokale paradepaardje: de Aglione della Valdichiana, een grote, milde knoflook die we tijdens de lunch proefden in een heerlijke pasta. In totaal vind je er zo’n 500 verschillende plantensoorten — Quintosapore is een van de meest biodiverse landbouwbedrijven van Europa. Ook bij het aperitief proefden we iets bijzonders: een groene, maar verrassend zoete tomaat op de bruschetta. Zoals altijd neem ik dan stiekem een paar zaadjes mee naar huis om het volgend jaar in mijn serre te proberen. Misschien is dat kleine ritueel ooit nog een apart blog waard.

Malmaturo: koppigheid boven advies

Wat me misschien nog het meest bijblijft, is het verhaal van de Malmaturo-druif. Een vergeten Etruskische variëteit die op hun land stond. Vier verschillende experten adviseerden: haal dat oude onkruid weg, plant een efficiënter, moderner ras. Maar de broers vertrouwden hun buikgevoel meer dan mooie titels en tabellen. Ze bleven zoeken, doorvragen, tot ze iemand vonden die de druif herkende en haar waarde kon inschatten. Vandaag maakt de Malmaturo opnieuw deel uit van hun aanbod, niet als curiositeit, maar als bewijs dat koppigheid soms de vruchtbaarste bodem is.

Bella en de truffeljacht

Tussen de velden liep Bella, hun hond. Ze lijkt op een vrolijke labradoodle, maar in werkelijkheid is ze een getrainde truffelzoeker. Ze deelt het terrein met andere honden zoals Moka, Alba en Rucola — allemaal met een neus voor de verborgen schatten onder de aarde. Een detail dat perfect past bij deze plek: niets is wat het lijkt, alles heeft een extra laag.

Soil-to-fork: eten van eigen bodem

Hun soil-to-fork model sluit alles rond: van zaadje tot bord. Bezoekers kunnen de velden verkennen, leren over de technieken, en daarna aan een lange tafel proeven wat de bodem schenkt. Groenten van het seizoen, ambachtelijke producten in kleine oplagen, wijn van hun eigen druiven. Alles bereid in een buitenkeuken op houtvuur, met uitzicht op de Umbrische heuvels.

Een aanpak die me deed denken aan Fattoria La Vialla — een andere boerderij waar gastronomie, regeneratie en Italiaanse gastvrijheid samenkomen.

Een uitnodiging: ga zelf eens kijken

Ik kwam thuis met meer dan kennis. Ik kwam thuis met een herinnering aan de kracht van koppigheid, zorg en vertrouwen in je buikgevoel. Mocht je ooit in Umbrië zijn: bezoek Quintosapore. Maak een wandeling over het land, proef de Malmaturo-wijn, begroet Bella en haar truffelneus. Wie weet loop je weg met modder aan je schoenen, een nieuwe smaak op je tong en een zaadje in je zak.