2023 gaat de geschiedenis in als een zomer van extreme maandtemperaturen. Maar ook met herinneringen aan de maand augustus die zo kil was dat we aan het haken sloegen en aan de maand september die zo heet was dat de eerste september-hittegolf werd geregistreerd. Maar ook de zomer waarin er maar geen einde kwam een mijn tomatenoogst. Zelfs buiten zonder afdak bleven mijn tomaten maar oogst produceren.

Vandaag is het 5 oktober en ik plukte net weer een kom met 2 kg tomaten. Ik maakte al passata, droogde kilo’s in mijn droogoventje, mijn kelderschap staat vol pastasaus. Via Instagram kwam ik gisteren een recept tegen voor tomatenconfituur. Ik maakte er mijn eigen versie van.

Nodig voor 4 potjes van 250 ml

• 2 kg tomaten, alle soorten door elkaar
• 400 gr suiker (ik kies niet-geraffineerde, biologische rietsuiker)
• 4 eetlepels citroensap
• 4 eetlepels appelazijn
• 1 koffielepel gerookt paprikapoeder
• 2 koffielepels kaneel
• een flinke duim verse gember, geraspt of in mini-stukjes gesneden
• een flinke draai van de pepermolen
• 1 koffielepel zout

Zo maak je het:

1. Was alle tomaten en doe ze in een kookpot. Het formaat van mijn tomaten is net iets groter dan een kerstomaat, dus ik deed ze in z’n geheel in de kookpot.
2. Voeg alle andere ingrediënten, behalve de suiker toe en breng aan de kook. Laat de tomaten openbarsten en koken tot een saus ontstaat.
3. Zet dan een paar keer de staafmixer in de saus, zodat je nog wel wat structuur overhoudt, maar niet meer in elke hap stukken tomaat tegenkomt. Voeg ook de suiker toe.
4. Laat nu op een rustig vuurtje 1 à 1,5 uur inkoken. Roer regelmatig dat de confituur niet aanbrandt. De confituur gaat nu inkoken tot nog maar de helft van het volume van daarnet in de kookpot achterblijft.
5. Vul brandschone potten. Steriliseer de potten nog 1 uur na op 100 graden. Omdat we met tomaten werken, wil ik namelijk geen risico lopen en zeker zijn dat alles steriel is.

Serveertips

De smaak is absoluut hemels! Het gerookt paprikapoeder in combinatie met de gezoete tomaat is op z’n minst gezegd uniek. Enfin, ik ben ‘m toch nog niet vaak tegengekomen. En ik denk dat je dit ook perfect zo met rode paprika zou kunnen maken. Om volgende zomer eens te proberen. Ik weet nu al dat ik te weinig gemaakt heb om de hele winter toe te komen.

Het lekkerste is deze confituur op een stuk zuurdesembrood met daarop een goede dikke laag (zelfgemaakte amandel-)ricotta. Maar serveer hem ook eens bij gebakken aardappelen. Of als basislaag van een belegd broodje.

Laat me zeker weten wat jij ervan vindt!